برای فلسطینی‌ها، درخت زیتون فراتر از یک منبع درآمد یا غذاست، این درخت نشانه‌ای از ریشه‌داری، مقاومت و ارتباط آنها با سرزمینشان است. از نگاه آنان، هنگامی که نیروهای اشغالگر درختان زیتون را می‌سوزانند یا قطع می‌کنند در حقیقت به ریشه‌های تاریخی و هویتی ملت فلسطین حمله‌ور می‌شوند
الوقت- رژیم صهیونیستی که طی دو سال گذشته با حملات ویرانگر خود نوار غزه را به تلی از خاکستر تبدیل کرده، اکنون با فروکش‌کردن نسبی درگیری‌ها، شعله‌های جنگ را در بخش دیگری از سرزمین فلسطین برافروخته است.
در این میان، با فرا رسیدن فصل برداشت زیتون در کرانه باختری، شهرک‌نشینان بار دیگر به مزارع فلسطینیان یورش برده و می‌کوشند محصول ارزشمند آنان را غارت کرده و مانع بهره‌برداری صاحبان اصلی از دسترنج خود شوند.
گزارشها حاکی است که کرانه باختری در روزهای اخیر شاهد موجی بی‌سابقه از خشونت سازمان‌یافته شهرک‌نشینان بوده که به شهادت و جراحت دهها فلسطینی و همچنین نابودی هزاران اصله درخت زیتون منجر شده است.
ویدیوهای منتشرشده در روزهای اخیر نشان می‌دهد که صهیونیستها کشاورزان را مورد ضرب‌وشتم قرار داده و مانع ورود آنان به مزارعشان می‌شوند.
در یکی از این فیلم‌ها، یک شهرک‌نشین به همراه نظامیان صهیونیست به کشاورز فلسطینی حین برداشت زیتون در شهرک «نحالین» در غرب بیت لحم یورش برده و او را در برابر دیدگان همسر این کشاورز، مورد ضرب و جرح قرار می‌دهد.
شهرک‌نشینان نه تنها محصولات زیتون فلسطینیان را غارت می‌کنند بلکه درختان این محصول ارزشمند را نیز قطع می‌کنند تا چیزی از آنان باقی نماند. همزمان، ارتش اشغالگر نیز از طریق ریشه کردن درختان زیتون، بولدوزر، مسموم کردن یا غرق کردن درختان در فاضلاب به صورت مستقیم به آنها حمله می‌کند.
اگرچه صهیونیستها کمر به نابودی درختان زیتون بسته‌اند اما علیرغم تخریب و نابودی بیش از 2 میلیون درخت زیتون در 77 سال گذشته، این درخت محکم و استوار همچنان پابرجاست.
یونسکو اعلام کرده که عمر درخت زیتون در فلسطین به 5500 سال می‌رسد و به همین دلیل، در سال 2019 روز 26 نوامبر هر سال را به عنوان روز جهانی زیتون نامگذاری کرد.
اکنون بیش از 11 میلیون اصله زیتون هنوز در فلسطین زنده اند. کهن ترین درخت زیتون فلسطین در روستای الولجه شهر بیت الحم در نزدیکی شهر قدس است که بیش از 5 هزار سال سن دارد. طول این درخت تاریخی بیش از 13 متر است.
مردم کرانه باختری و غزه در فصل برداشت زیتون، جشن زیتون برگزار می‌کنند و شرکت کنندگان در این جشن می‌گویند که درخت زیتون گواهی زنده بر حضور مداوم طولانی مدت فلسطینیان در سرزمین آنان است. آنان و درختان زیتون در سرزمین فلسطین ریشه دارند و این اسرائیل است که پایان می‌یابد.
به گفته فلسطینیان، ارتباط درخت زیتون با موضوع فلسطین به این دلیل است که به نیاکان ما و میراث ما معنی می بخشد هرچند اشغالگران صهیونیست تلاش زیادی برای محو این میراث دارند.
اقدام سیستماتیک برای نابودی کشاورزی فلسطین
در طول ۷۷ سال اشغال فلسطین، هدف قرار دادن درختان زیتون به یکی از راهبردهای نظام‌مند رژیم صهیونیستی بدل شده است. شهرک‌نشینان افراطی هر سال با حمله به مزارع زیتون -که منبع امرار معاش دهها هزار نفر به شمار می‌رود- اقتصاد و کشاورزی محلی را تضعیف می‌کنند.
ودیع ابوعواد، مالک زمینهای کشاورزی در روستای ترمسعیا، در این باره گفت:«یورش شهرک‌نشینان تحت حمایت و حفاظت نیروهای اشغالگر به ویژه در روستاهای ترمسعیا، المغیر و ابوفلاح صورت می‌گیرد، زیرا این روستاها در معرض حملات شهرک‌سازی با هدف کنترل زمین و منع درآمد شهروندان فلسطینی از جمله ممانعت از چیدن محصولات کشاورزی قرار دارند. در واقع کشاورزان در این فصل از سال با مشکلات زیادی مواجه هستند چرا که به خاطر اقدامات صهیونیستها سی درصد زمین‌ها غیرقابل دسترسی است».
عبدالله ابورحمه، مدیرسازماندهی فعالیتهای مردمی مخالف دیوار حائل گفت:«واضح است که شهرک‌نشینان صهیونیست در چارچوب یک طرح و روش مشخص کار می‌کنند، ارتباط و هماهنگی بین آنها وجود دارد و در نتیجه یک حرکت سازماندهی شده برای هدف قرار دادن کشاورزان و جلوگیری از رسیدن آنها به زمین‌هایشان انجام می‌شود، زیرا هیچ مجازات یا تعقیبی برای آنها وجود ندارد».
حملات شهرک‌نشینان به باغ‌های زیتون فلسطینی‌ها، صدای سازمان ملل را نیز درآورد. دفتر هماهنگی امور انسان‌دوستانه سازمان ملل (اوچا) اعلام کرد که تنها در یک هفته گذشته دستکم ۷۱ حمله از سوی شهرک‌نشینان علیه فلسطینیان و اموال آنان در کرانه باختری رخ داده است. این دفتر تأکید کرد که نیمی از این حملات همزمان با فصل برداشت زیتون انجام شده و ساکنان ۲۷ روستا در مناطق مختلف کرانه باختری را تحت تأثیر قرار داده است.
بر اساس این گزارش، بیش از ۱۴۳۰ درخت و نهال عمدتاً از نوع زیتون در نتیجه این حملات قطع یا نابود شده‌اند و حدود چهل خودرو نیز آسیب دیده یا به آتش کشیده شده است. طبق گزارش‌های بین‌المللی، از سال ۱۹۶۷ تاکنون اسرائیل بیش از یک میلیون درخت زیتون فلسطینی را نابود کرده است. شهرک‌نشینان و نظامیان با قطع درختان، سوزاندن باغات و محدودیت دسترسی کشاورزان، به دنبال گسترش شهرک‌ها و اخراج فلسطینی‌ها هستند.
خشونت شهرک‌نشینان به قدری وحشتناک است که حتی رسانه‌های عبری نیز نتوانستند در برابر آن سکوت کنند. در این باره روزنامه هاآرتص در گزارشی با بیان اینکه هجوم اسرائیلی‌ها به مزارع زیتون طبق الگوی واحدی انجام می‌شود، نوشت:«گروههایی از شهرک‌نشینان مسلح و نقاب‌دار شبانه از بالای تپه‌ها سرازیر می‌شوند و به کشاورزان حمله می‌کنند و در بسیاری موارد نیروهای نظامی رسمی یا از آنان محافظت می‌کنند یا مانع دفاع فلسطینیان از زمینهای خود می‌شوند، یا با صدور دستور منطقه بسته نظامی ورود داوطلبان کمکی را ممنوع می‌سازند».
«زیتون» منبع درآمد معیشت فلسطینیان
زیتون، بزرگترین محصول کشاورزی فلسطینیان است که ۴۵ درصد از کل مساحت کشاورزی را تشکیل می‌دهد اما شهروندان فلسطینی در فصل برداشت زیتون حق برداشت زیتون از زمینهای خود را ندارند، در منطقه C کرانه باختری که شامل ۶۰ درصد از زمینهای زیر کشت زیتون فلسطینیان اختصاص دارد رژیم صهیونیستی موانع زیادی علیه کشاورزان فلسطینی اعمال می‌کند.
زیتون حدود ۷۰ درصد تولید محصولات کشاورزی در فلسطین را تشکیل می‌دهد و ۱۴ درصد کل اقتصاد این سرزمین را تأمین می‌کند. روغن زیتون و محصولات جانبی آن، پایه اقتصاد کشاورزی فلسطینی‌هاست و خانواده‌ها برای نسل‌ها از این درختان مراقبت کرده‌اند.
در سالهای پربار، کل بخش زیتون حدود ۱۶۰ تا ۱۹۱ میلیون دلار برای فلسطینیان درآمدزایی دارد. همچنین این بخش «حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد» از درآمد بخش کشاورزی فلسطین را تشکیل می‌دهد. بنابراین، در صورت دسترسی ساکنان کرانه باختری دسترسی به این حجم از منابع مالی، بخش بزرگی از مشکلات اقتصادی فلسطینیان حل خواهد شد.
سناریوی کوچاندن فلسطینیان
رژیم صهیونیستی با نابودی و سرقت گسترده درختان زیتون در کرانه باختری، در پی از بین بردن یکی از مهمترین منابع درآمدی فلسطینیان است. علاوه‌براین، رژیم صهیونیستی با اعمال محدودیتهای شدید بر حمل‌ونقل و صادرات محصولات کشاورزی به ویژه زیتون، عملاً فروش محصول فلسطینیان را فلج کرده است.
نیروهای اشغالگر با بستن جاده‌ها، جلوگیری از دسترسی کشاورزان به بازارها و ممانعت از صادرات زیتون به خارج تلاش می‌کنند اقتصاد محلی را تضعیف کنند و فلسطینیان را از مهمترین منبع معیشت خود محروم سازند تا زمینه کوچ اجباری آنان فراهم شود.
با از بین رفتن منابع اقتصادی و قطع درآمد کشاورزان، فلسطینیان ناچار به ترک سرزمین خود و مهاجرت به مناطق دیگر خواهند شد، هدفی که دقیقاً در چارچوب طرحی قرار دارد که کابینه بنیامین نتانیاهو برای خالی‌سازی تدریجی کرانه باختری از ساکنان بومی و گسترش پروژه اشغالگری دنبال می‌کند.
در این چارچوب، ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت داخلی و بتسالل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی نقش اساسی در هدایت سیاستهای اشغالگرانه دارند که با حملات شهرک‌نشینان به مزارع زیتون هماهنگ است. همزمان، با یورش به مزارع زیتون، کنست نیز با تصویب قانون الحاق کرانه باختری، گام مهمی در جهت تثبیت اشغالگری و حذف تدریجی حضور فلسطینیان از سرزمین مادری‌شان برداشته تا واقعیت اشغال را رسمی و قانونی کند.
بنابراین، حملات وحشیانه نیروهای صهیونیست به مزارع زیتون دیگر اقدامی داخلی در سرزمین‌های اشغالی نیست بلکه بخشی از سیاست آپارتایدی و نظام‌مند این رژیم علیه فلسطینیان است.
در مجموع، برای فلسطینی‌ها، درخت زیتون فراتر از یک منبع درآمد یا غذاست، این درخت نشانه‌ای از ریشه‌داری، مقاومت و ارتباط آنها با سرزمینشان است. از نگاه آنان، هنگامی که نیروهای اشغالگر درختان زیتون را می‌سوزانند یا قطع می‌کنند در حقیقت به ریشه‌های تاریخی و هویتی ملت فلسطین حمله‌ور می‌شوند.
